Rzadko kiedy sięgam po powieści epistolarne. Bardzo lubię książki w formie listownej, aczkolwiek tych, które by szczególnie mnie ciekawiły, jest naprawdę mało. Charlie od dawien dawna był w moich planach czytelniczych, które w końcu z powodzeniem zrealizowałam.
Bohaterem i jednocześnie autorem listów jest Charlie. Nastolatek, który z pozoru jest podobny do każdego z nas. Chodzi do szkoły i bardzo dobrze się uczy, ma rodzinę, przyjaciół, ale w końcu i nastoletnie problemy. Jego najlepszy kumpel popełnia samobójstwo, w szkole nie jest popularny, a na domiar złego rodzina niezbyt się nim interesuje. Trafia jednak na osoby, które zmienią go i nauczą korzystać z życia.
Charlie jest dość specyficzną powieścią. Czytając ją, głęboko współczułam, ale również rozumiałam głównego bohatera. To historia niezwykle emocjonalna i wzruszająca. Wierzcie mi, że Charlie chwyta za serce.
Jednak nie dało się ukryć kilku mankamentów. Zacznę od oczywistego, czyli okładki. Ani ta filmowa, ani ta pokazana wyżej, niczym szczególnym się nie wyróżniają. Krótko mówiąc - są byle jakie. Szata graficzna aż krzyczy, a czcionka, której wręcz nienawidzę, dodatkowo razi w oczy. W środku jest jednak znacznie lepiej. Ta cieniutka książeczka zawiera sporo treści, dzięki dość małej czcionce. Wadą jest również dość słabe tłumaczenie. Myślę, że odebrałabym tę lekturę znacznie lepiej, gdybym czytała ją w oryginale. Na dodatek, jej początki są nieco nużące. Trzeba się naprawdę mocno skupić, ale na szczęście po kilkunastu stronach czytelnik może przyzwyczaić się do stylu autora.
Nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że Stephen Chbosky wykreował jednocześnie realną, ale z drugiej strony nad wyraz aspołeczną i, nie ukrywając, dziwną postać. Charlie jest jak na nastolatka niezwykle mądry i podobny do wielu z nas. Każdy w końcu czuł się choć raz w życiu samotny czy wyobcowany. Z drugiej jednak strony jego niektóre zachowania zbliżały go do dziwaka, a niekiedy i osoby, która ma, mówiąc kolokwialnie, "nierówno pod sufitem". Charlie faktycznie miał "swój świat i swoje kredki". Sprawą indywidualną jest jednak to, czy czytelnik odbierze jego zachowania na plus czy na minus książce.
Mimo tego, Charlie bardzo mi się spodobał. Jest to książka dobra przede wszystkim dla nastolatków, bo naprawdę pokazuje, jak z reguły wygląda szkolne życie. Historia daje do myślenia. Nie wiem, czy przeczytam ją ponownie, aczkolwiek wiem, że jest jedną z tych, które czytelnik zachowuje w pamięci. Warto choć raz w życiu po nią sięgnąć.
Moja ocena: 7/10
Stephen Chbosky, Charlie, Wydawnictwo Remi, Warszawa 2012. s. 224
Książka przeczytana w ramach wyzwań:
PRZECZYTAM TYLE, ILE MAM WZROSTU (1,5 cm)
Jest na mojej liście TBR i mimo że to tak cieniutka książka, to jakoś nie mogę się za Charliego zabrać...
OdpowiedzUsuńCzytałam, bardzo mi się spodobała! :)
OdpowiedzUsuńJuż od dawna chciałam ją przeczytać! Ale ne wiedziałam, że jest ona posana w formie.listów
OdpowiedzUsuńCiekawie! A okładka faktycznie nie powala :)
Bardzo miło wspominam tę książkę. Byłam nią zachwycona i wiele cytatów z "Charliego" nadal mam w głowie :)
OdpowiedzUsuńNa początku nie mogę nie powiedzieć jednego- genialnie napisałaś recenzję. Naprawdę. Zawiera wszystko, czego ja szukam u bloggerów. Brawo! :)
OdpowiedzUsuńKsiążkę chciałam przeczytać od bardzo dawna. A dokładniej od chwili, kiedy ktoś wrzucił genialny cytat. A później kolejny. Wszystkie w tej lektury! I tak oto trafiła na moją listę must have.
Mnie podoba się okładka oryginalna. Słyszałam również, że w tłumaczeniu książka wypadła naprawdę słabo, dlatego chciałabym przeczytać wersję i polską, i angielską. Mam nadzieję, że kiedyś mi się to uda!
Ściskam cieplutko, buziaki.
Też rzadko sięgam po powieści epistolarne, ale raczej dlatego, że nie znam ich wiele. Tą z chęcią przeczytam :)
OdpowiedzUsuńOglądałam film, który bardzo mi się podobał i książkę też mam zamiar przeczytać, nawet mam ją już na swojej półce.
OdpowiedzUsuńhttp://czytacznaczy-zyc-drugi-raz.blogspot.com Zapraszam do mnie